Oczywiście nie wiemy z góry, jak będzie przebiegał poród. Każdy kobieta i każdy poród jest inny. Jedyne co wiemy to to, że każdy poród przebiega przez kilka etapów, ale pytanie ile każdy z tych etapów będzie trwał. Poród można podzielić na trzy etapy: etap rozwierania (z trzema etapami), etap wydalania i okres łożyskowy (poporodowy). Podczas naszych wieczornych spotkań tłumaczymy wszystko na temat porodu, jednak tutaj też znajdziesz krótki opis.
Rozwarcie
Pierwszy etap to tak zwany etap rozwierania. Dzieli się on na trzy fazy:
- Faza przygotowywacza,
- Faza utajona,
- Faza aktywna.
Faza przygotowywacza
Faza przygotowywacza to stopniowe przejście z ciąży do porodu. Odbywa się to poprzez skurcze przepowiadające i napięcie brzucha, co czasem może trwać dość długo. Jedna kobieta wcale nie odczuwa tych skurczy, a druga kobieta odczuwa już takie skurcze nawet 3 tygodnie przed porodem. Napięty brzuch i skurcze przepowiadające często są nieregularne i powodują zmiany w szyjce macicy. Może to spowodować jakieś rozwarcie, zazwyczaj od 1 do 2 centymetrów, ale to nie w każdym przypadku.
Faza utajona
W fazie utajonym skurcze zaczynają pojawiać się częściej oraz regularniej, minimalnie 2 skurcze na 10minut. Są to skurcze początkowe, jeszcze łatwo do przetrwania; możesz wzdychać i możesz jeszcze rozmawiać. Dzięki skurczom konsystencja szyjki macicy się zmienia. Przed wystąpieniem czynności skurczowej, szyjka macicy jest długa, sztywna i przypomina wąską rurkę. Upływający czas powoduje, że szyjka macicy się skraca, a później staje się miękka. Na początku jest sztywna jak Twój nos, a pod koniec tak miękka, jak Twój język. Ponadto szyjka macicy zaczyna się otwierać: będziesz miała do 2-3 centymetrów rozwarcia. Ta faza to głównie kwestia czasu. Poszukaj jeszcze jakiegoś zajęcia, na przykład pooglądaj jakiś film albo poprasuj ciuchy.
Faza aktywna
Oznacza to, że prawdziwa praca się rozpoczęła. Będziesz miała silne, regularne i bolesne skurcze. Będą pojawiać się mniej więcej co 2 do 5 minut, trwać 60-80 sekund, będziesz wzdychać, ale zapewnią one dalsze rozwieranie się szyjki macicy. Często przy tej fazie możesz utracić trochę krwi i/lub wód płodowych. Faza aktywna zawiera postęp rozwarcia od 4 centymetrów. Średnio jeden centymetr na godzinę, ale jak to ze średnimi bywa, jedna kobieta szybciej, druga wolniej. Przy 10 centymetrach szyjka macicy jest całkowicie rozwarta i gotowa do wydalenia.
Nie istnieje czas dokładnego trwania porodu. Można uzyskać szacunkowe normy czasowe, „normalnie” przy pierwszym lub kolejnym porodzie:
- Faza utajona może trwać maksymalnie do 9 godzin,
- Faza aktywna między 4-14 godzin.
Wydalanie
Kiedy masz 10 centymetrów rozwarcia, zaczyna się etap wydalania, a Twoje skurcze rozwierające przemieniają się w skurcze parte. Dzięki tym skurczom możesz urodzić swoje dziecko. Prawdziwa chęć do parcia jest prawie niemożliwa. Jest to refleks i odczucie parcia na kał. Przy 10 centymetrach rozwarcia i skurczach partych zaczynasz przeć.
Bicie serca
Podczas parcia położna wysłuchuje tętna dziecka. Norma to między 100-160 uderzeń na minutę. W trakcie parcia może się zdarzyć, że serca dziecka będzie biło trochę wolniej. To reakcja dziecka, która mu się nie podoba, a wywołana jest przez kompresje główki w kanale rodnym. To może być całkiem normalne, że dziecko musi przyzwyczaić się do parcia. Po kilku skurczach partych prawidłowe tętno wraca, ale mimo wszystko i tak pozostajemy czujne w słuchaniu tętna dziecka.
Główka na wychodzie
Jeśli główka jest na wychodzie, to znaczy, że dziecko zaraz się urodzi. Często doświadczalne jest to poprzez piekący ból. Ten ból jest ze względu na przechodzenie główki dziecka przez poszczególne odcinki pochwy. W tym momencie ważne jest słuchanie i robienie tego, co mówi położna. Staramy się najdelikatniej jak to możliwe pomóc Ci w urodzeniu główki dziecka poprzez zmienne wzdychanie z parciem. Wielki nacisk w dole nie jest dobry dla Twojego dna miednicy. Masz duże szanse, że Twoja skóra na kroczu popęka. Dobrze jest też wiedzieć, że nie zawsze się to zdarza przy porodzie. Czasem przy główce dziecka znajduje się rączka albo skóra jest bardzo cienka i przez to może pęknąć krocze.
Na Twoim brzuchu
Od razu po porodzie bezpośrednio kładziemy dziecko na brzuchu mamy. Ciesz się tą chwilą! Dziecko może być jeszcze mokre z wód płodowych bądź pokryte mazią płodową, a włosy jeszcze z krwi. Staramy się zapewnić, aby dziecko straciło jak najmniej ciepła. Od razu po porodzie osuszamy je ciepłym ręcznikiem i zakładamy czapkę. Później ona/on pozostaje na ciepłej skórze mamy. Dodatkowo przykrywamy dziecko jeszcze jednym ręcznikiem, aby zapobiec wychłodzenia noworodka. Bardzo często w tym momencie dziecko jest bardzo aktywne, rozgląda się dookoła swoimi dużymi oczkami oraz słucha dźwięków. Czasem zauważysz już wyciągający z buzi język, oznacza to, że chciałby possać pierś.
Pozycje
Leżąca
Podczas porodu musisz sama wybrać pozycje, która najbardziej Ci będzie odpowiadać, nawet podczas parcia. Większość kobiet rodzi w pozycji leżącej na łóżku. Ta pozycja zapewnia nam największą widoczność i często rodzące są zadowolone z tej pozycji, ponieważ mogą odpocząć pomiędzy skurczami. W pozycji bocznej możesz również przeć. Jeśli leżysz, Twój partner (jeśli tego chcecie) może dokładnie zobaczyć narodziny Waszego dziecka. Jeśli leżysz, to nie masz żadnej pomocy z punktu grawitacji.
Siedząca
Niektóre kobiety uważają, że bardziej komfortowo podczas porodu jest usiąść. Może to być przy pomocy stołka porodowego lub samego głębokiego przysiadu (trzeba mieć bardzo dobre mięśnie nóg!). Przy takiej pozycji pomaga nam grawitacja, a kanał miednicy poszerza się nawet do 30% i jest to jego naturalne położenie. Ważne jest, aby podczas pozycji siedzącej przy parciu, czasem wstać albo przyjąć inną pozycję, w przeciwnym razie może spuchnąć miednica. Przy takiej pozycji Twój partner nie zobaczy dokładnie narodzin dziecka, będzie wspierał Cię od strony pleców.
Pozycja kolankowo-łokciowa
Możesz również komfortowo urodzić w pozycji kolankowo-łokciowej. Kobiety rodzącej w tej pozycji są bardzo zadowolone, a dla nas ta pozycja daje też dobrą widoczność. Jeśli dziecko rodzi się bez zaburzeń, to czasem radzimy rodzącym, aby przybrały tę pozycję do porodu.
Okres łożyskowy i poporodowy
Na narodzinach Twojego dziecka się nie kończy, musisz urodzić jeszcze łożysko. Aby przyśpieszyć urodzenie się łożyska, aby utrzymać jak najmniejszą utratę krwi, zaraz po porodzie mama otrzymuje zastrzyk w nogę. Wtedy to czas oczekiwania na urodzenie się łożyska. Gdy łożysko jest oddzielone od ściany macicy, zazwyczaj musisz jeszcze raz lub dwa poprzeć, aby je urodzić. Wymaga to na szczęście dużo mniej wysiłku (i mniej bolesne) niż narodziny dziecka. Łożysko powinno najlepiej w 30 do 45 minut zostać urodzone.
Pępowina i łożysko
Po paru minutach następuje przecięcie pępowiny i w razie konieczności pobranie krwi pępowinowej. Jak łożysko zostało urodzone, kontrolujemy czy zostało urodzone w całości i sprawdzamy, czy nie ma na nim zmian patologicznych. Jeśli macie ochotę je zobaczyć, zawsze możecie to zrobić. Łożysko należy do was i zawsze was pytamy, co chcecie z nim zrobić! Zazwyczaj zabieramy łożysko ze sobą do wiadra lub do szpitalnego kosza. Czasem ludzie chcą zatrzymać łożysko (w zamrażalce), aby później wraz z drzewem zasadzić je w ogrodzie.
Skala Apgar
Zaraz po urodzeniu dziecko otrzymuje punkty według skali Apgar. Dzięki tej skali noworodek może otrzymać 10 punktów: 2 za tętno, 2 za oddech, 2 za kolor skóry, 2 za napięcie mięśniowe i 2 za reakcje na bodźce. Nie musimy dużo robić- obserwujemy dziecko, zwłaszcza po wysuszeniu. Większość dzieci uzyskuje dużo punktów! Otrzymują punkty w 1, 5 i 10 minucie życia. Więcej informacji na temat skali Apgar znajdziesz w zakładce linki.
Zazwyczaj wysokie punkty
Większość noworodków dostaje najpierw 9, później 10 i znowu 10 punktów. Jeśli dziecko nie radzi sobie prawidłowo, to obejmujemy go odpowiednią opieką, którą potrzebuje. Następnie sumujemy wszystkie punkty ze sobą. Jeśli dziecko ma niską punktację Apgar to konsultujemy się z pediatrą. Zdarza się, że lekarz chce widzieć bądź przejąć dziecko opieką. Jeśli Wasze dziecko otrzymało wysoką punktację, to dopiero po jakimś czasie znowu go dobrze oglądamy i ważymy. Zazwyczaj robimy to po szyciu krocza i po pierwszym karmieniu piersią (jeśli chcesz karmić piersią).
Szycie krocza
Ostatnią rzeczą, jaką robimy po porodzie, to sprawdzamy, czy musimy wykonać szycie krocza. Jeśli podczas porodu natniemy Twoje krocze, to również możemy po porodzie je zszyć. Odnosi się to również do pęknięć krocza. Prosimy o pomoc ginekologa tylko w takim przypadku, jeśli krocze pękło zbyt głęboko. Nazywamy to „częściowe pęknięcie” i „całkowite pęknięcie”. Przy częściowym pęknięciu to wtedy, gdy zwieracz odbytu jest częściowo pęknięty, a przy całkowitym pęknięciu jest całkowicie pęknięty. Na początku sprawdzamy, co dokładnie zostało pęknięte, znieczulamy to miejsce i dopiero wtedy zaczynamy szyć krocze. Im bardziej kobieta jest zrelaksowana, tym dla nas łatwiej jest wykonać ten zabieg.
Fajnie razem
Jeśli zabieg szycia krocza został zakończony, wszystko przebiega prawidłowo, to wtedy jest czas, abyście się mogli sobą w trójkę nacieszyć. To także czas, aby zadzwonić do rodziny i przyjaciół. Dla nas to czas wypełniania dokumentów. Po ostatniej kontroli stanu matki i dziecka opuszczamy Was po godzinie lub dwóch po porodzie.
Środki przeciwbólowe
Każda kobieta przeżywa to inaczej, ale poród boli. Niestety nie możemy nic zmienić. Istnieje wiele sposobów radzenia sobie z bólem, niektóre można użyć przy porodzie w domu. Pozostajesz przy porodzie w domu, mimo że tak boli? Czy nie chcesz pozostać w domu? To wtedy szpital oferuje innego rodzaju możliwe środki przeciwbólowe.